et de oprichting van de stichting Rise Up slaan ondernemers, politiek en maatschappelijke organisaties in de gemeente Rijssen-Holten de handen ineen. Doel: het uitbannen van armoede in de hele gemeente. De daadkracht en creativiteit van ondernemers moeten de sleutel tot succes worden, vertellen Matthijs Ballast, Dirk Jan Poortman en Petra Brouwer.

‍

Brouwer is directeur van de Johan Frisoschool in Rijssen, Poortman heeft samen met zijn broer de dagelijkse leiding over de onderneming Multi Protect, ook uit Rijssen, en Ballast is een van de eigenaars van Laadpaal Today. Bij dat laatste bedrijf, net over de grens van Rijssen-Holten gevestigd in Enter, zijn we vandaag te gast. Gastheer Ballast neemt het woord: “In de gemeente heb je een aantal weldoeners, de gevestigde orde. Dat zijn er heel veel - en die zijn allemaal bereid om te helpen. Maar er is nog steeds armoede.”

‍

‍

Verbinding leggen

“Het gaat dan bijvoorbeeld om de kerken, de gemeente zelf of de woningbouwvereniging. Ze lopen tegen obstakels aan: regels en protocollen. Als Rise Up willen we de verbinding zijn tussen de ondernemers en de weldoeners. En als het dan niet linksom kan, dan doen we het rechtsom. We willen de ondernemers erbij betrekken, omdat daar het geld zit. En zij hebben ook de wil om er iets goeds mee te doen, om een deel van hun vermogen terug te geven aan de maatschappij.”

‍

“Als Rise Up willen we de verbinding zijn tussen de ondernemers en de weldoeners”

‍

Buddy

Een belangrijke voorwaarde voor deelname door een persoon of gezin in armoede is er wel. “Iedereen mag meedoen, maar dan moet je wel een buddy accepteren. Mensen die onder het minimum zitten of daar dreigen te komen, kunnen bij ons aankloppen. De buddy gaat dan bij jou kijken, gaat het gesprek aan en inventariseren waar het pijnpunt ligt. Met dat verhaal komt de buddy dan terug bij Rise Up, waar vervolgens de benodigde zorg verdeeld wordt. Dan gaan we een traject in met die persoon. Heeft hij of zij geen werk? Dan koppelen we dat terug aan de ondernemers, wellicht hebben zij vacatures die kunnen passen. We zien dat de gevestigde orde te weinig slagkracht heeft en er is te weinig synergie tussen de partijen. Van de andere kant is er ook schaamte bij de mensen in armoede.”

‍

Handelingsverlegenheid

En daarom zijn de maatschappelijke organisaties zo belangrijk in het project. Zoals de kerken en ook de school. Brouwer: “Ik ben blij met de stichting. Als school zijn wij de oren en ogen van de wijk, maar we lopen ook tegen onze grenzen aan. We merken dat we niet altijd kunnen handelen. De problematiek is eenvoudig: het gaat over armoede. Maar eenzaamheid speelt ook een rol. Als school zien we dat eerder dan bijvoorbeeld de gemeente; we zien de handelingsverlegenheid van ouders. Het fijne is dat je een buddy kunt inroepen en vanuit relaties iets kunt betekenen. Een mooie kans.” Poortman: “Als ondernemers zitten we normaal op de verkeerde plek, mensen komen niet naar ons toe. Daarom laten we de mensen op school en sportverenigingen de link met de gezinnen leggen. Als wij vooraan gaan staan, dan doen de mensen de deur dicht.”

‍

“Als school zien we de handelingsverlegenheid van ouders”

‍

Pilot

Het drietal hoopt dat Rijssen-Holten in dit verband een voorbeeld is voor andere gemeenten. “Rise Up is een pilot”, stelt Ballast. “Er zit veel geld in onze gemeente en er is veel daadkracht om een ander te helpen. Je moet de mensen bij elkaar hebben, maar we willen ook echt dat de ondernemers meer met de minima om gaan. Bijvoorbeeld door het organiseren van een gezamenlijke barbecue, of andere activiteiten. Waarbij de directeuren hun grote auto’s thuis laten - geen decadentie. De buddy komt ook niet in zijn pak of in overhemd langs. Het is bijvoorbeeld een trainer van de voetbalclub. Die spreekt de ouders aan en met dat verhaal gaat hij dan naar Rise Up. De directeuren zijn dan nog uit het zicht.”

‍

“De buddy komt ook niet in zijn pak of in overhemd langs”

‍

“We geven een hengel, geen vis”

“Het gaat om relatie, dialoog en verbinden”, stelt Brouwer. “En we geven de mensen niet zomaar een zak geld. We geven een hengel, geen vis. We leren ze om met die hengel vis te vangen. Dat is veel effectiever”, besluit Ballast. “We laten ze werken voor hetzelfde geld als dat ze misschien van de gemeente krijgen, maar wel met een doel: zich gewaardeerd voelen, hogerop kunnen komen. Daar gaat het om. En daarna kunnen we ook andere problemen bekijken en zoeken naar andere dingen om te besparen.”