it onderwerp triggert mij continu en ik mocht op diverse podia door het hele land erbij stilstaan. Ik mocht er zelfs een essay over schrijven voor het boek ‘de toekomst begint nu’.

Er is niets leuker dan na te denken over de toekomst. Een toekomst waarin je je stoutste dromen waar gaat maken! Als kleuter over wat je later wilt worden, als tiener over je auto of huis, als student over de geweldige carrière die je gaat maken, als startend werknemer jagend op promotie, als pasgetrouwde over kinderen, als vader over de toekomst van je kroost. De toekomst is in een woord geweldig!

Het mooie van de toekomst is dat die perspectief biedt! Perspectief op iets moois, beters of misschien zelfs wel groters (los van je omvang). De toekomst is als we er vrijelijk over na mogen denken altijd vol goede moed en een periode waarin de zon volop schijnt.

Naarmate je ouder wordt remmen we onszelf af in het schetsen van ons eigen perspectief. Onze rugzak die we dagelijks mee moeten sjouwen herbergt zaken als een hypotheek, studiekosten van de kinderen, alimentatie en noem maar op. Een rugzak die ons vertraagt, beperkend in het stilstaan bij ons perspectief. Want wat zou jij nu doen als je nergens rekening mee hoeft te houden? En waarom doe je dat dan niet?

Die vragen stel ik al jaren aan ondernemers, maar eigenlijk gelden ze voor iedereen. Voor ondernemers is het spannend om na te denken over de toekomst; je moet wel. Want hoe ziet de markt er over 3 jaar uit in jouw branche? En als dat dan zo is wat betekent dat dan exact voor de diensten die je aanbiedt? Over het algemeen krijgen we deze vragen samen goed helder. Het hapert vaker bij de vraag; wat betekent dat dan concreet voor je mensen?

Heb je helder hoe je markt eruit gaat zien en wat dat voor je product/dienst betekent dan is je perspectief duidelijk; daar wil je naartoe. En dat is ook duidelijk voor de collega’s. Zeker als je helder hebt gemaakt wat dat voor hen betekent, wat je van hen daarin verwacht en hoe je hen de komende periode gaat helpen daar te komen. Neem je hen niet mee in je eigen perspectief, dan bied je hen ook geen perspectief. Perspectief dat overigens voor enkele collega’s niet zal passen en buiten de eigen organisatie zal zijn.

Ook voor werknemers is het spannend om na te denken over de toekomst van je werk. De gemiddelde levensduur van organisaties is nog geen 15 jaar en dalende. Van de 10 meest populaire banen van vandaag bestonden er 7 tien jaar geleden nog niet. Zie ook de gemiddelde ontwikkeling in de werkzaamheden. Ontwikkelingen waarin iedereen, ook jij, mee zal moeten gaan. Want ook jouw baan staat op de tocht. Wendbaar en flexibel blijf je enkel door te investeren in jezelf, het af en toe opnieuw uitvinden van jezelf. Als organisatie, maar ook als collega.

‍

In de bijbel stond het reeds; zonder perspectief ontstaat er chaos.

‍