ijn werk bestaat op het moment nog voor tweederde uit schilderen, dat vul ik aan met glas-in-lood. Die combinatie is mooi omdat ik niet mijn hele leven op de ladder wil staan. En wanneer het regent, werk ik binnen met glas-in-lood”, zegt Robert van Wallinga terwijl hij met veel precisie gekleurd glas tussen een loden strip schuift.
Ik heb het maken van glas-in-lood vier jaar terug van glaskunstenaar Wil Wessels geleerd. Ik was daar voor een schilderklus en het glas-in-lood fascineerde mij. Will zag dat ik secuur te werk ging en zodoende heeft hij mij in de avonden begeleid en opgeleid tot zetter van glas-in-lood. Voor hem was dit een mooie opvolging, want zelf stopte hij met het werk, waardoor ik een van de weinige mensen in de regio ben die dit ambacht nog voortzetten.”
Glas-in-lood is in
In het westen van het land zie je veel glas-in-lood. Hier zie je het minder, maar wanneer je het ziet, valt het ook meteen op. Tegenwoordig komt het ook helemaal terug. Zo wordt het nu ook veel in nieuwbouw toegepast. Je krijgt dan het echte ambachtswerk, maar wel in dubbel glas gezet. Dit is ook wel nodig, hoor. Anders blijf je aan het stoken”, lacht Robert. “De uitstraling wordt iets moderner, maar de sfeer blijft hetzelfde. De sfeer die je creëert met glas-in-lood kun je op geen andere manier in een huis krijgen. Wat dat betreft heeft de keuze voor glas-in-lood of de reparatie ervan echt zijn waarde, want je hele huis wordt er gezelliger van. Dat is veel waard.”
Monnikenwerk
“Het leukste van het werk is om samen met de mensen de schetsen te maken. We bespreken hoe ze het motief en welke kleuren ze willen. Dan mag je aan de slag en maak je echt iets moois. Kort geleden maakte ik een groot raam voor in een trapopgang. Hiervoor moest ik zelfs een stukje brandschildering toepassen. Het was een intensieve klus. Toen het raam geplaatst was, ben ik samen met mijn vrouw gaan kijken. Ja, toen kreeg ik toch wel even kippenvel van het afgeleverde werk.”
