p zijn boerderij aan de Zonneweg in Reutum lopen gemiddeld zo’n 60 koeien. Vleesvee, bestaande uit blonde d’Aquitaine-koeien en een paar Black Angus kalveren. Voor Erik Volmerink is het hobby, niet zijn voornaamste bron van inkomen. De grond om zijn boerderij is over het algemeen goede esgrond, maar één stuk van acht hectare bestaat uit hele droge grond. “De laatste jaren is de veldkavel regelmatig verdroogd. Ik kan daar niet beregenen op afstand. De laatste vijf jaren hebben de gewassen daardoor te weinig opbrengst, zeker als je kijkt naar wat je nodig hebt en naar de kosten. Twee jaar zijn zelfs complete snedes helemaal verdroogd. En dan ga je nadenken: wat kan ik er wel op doen?”
Experimenteren met kruidenrijk grasland en wintergerst
Erik Volmerink experimenteerde zelf al met drie hectare kruidenrijk grasland. “Dat ging de eerste paar jaar best goed. Maar vorig augustus gaf dat kruidenrijke grasland er ook de brui aan en waren de kruiden ook weg. De kruiden houden het wel wat langer vol, maar ook kruiden hebben water nodig.” Vorig jaar probeerde hij weer enkele hectares mais, maar ook dit verdroogde. “Dan heb je geen lengte, geen fatsoenlijke kolf en dan heb je eigenlijk niks. De koeien eten het wel, maar je hebt minder groei. Ik bleef zitten met de vraag: hoe ga ik hier nou mee om?”
Opbrengst voordat de droogte begint
Uiteindelijk kwam hij vorig jaar uit op wintergerst. “Wintergerst is een graan. Het voordeel is dat je het land eerder dicht hebt zitten, waardoor je minder onkruid hebt. En dat je voordat de droogte écht begint, het gewas al binnen hebt. En wat er daarna gebeurt, maakt me minder uit. Want ik heb eigenlijk mijn gewas al binnen.” Als de wintergerst is geoogst, gaat er nu een groenbemester op. In zijn geval waarschijnlijk bladramanas. “Dat groeit wel, maar oogst je niet. De gehele plant wordt geklepeld en blijft op het land liggen als een soort compost”, vertelt hij. “Uiteindelijk heb ik dus minder opbrengst, maar ik heb wél opbrengst voordat de droogte begint.” Een neveneffect is dat de organische stoffen van de groenbemester ervoor kunnen zorgen dat het water langer wordt vastgehouden.
Nieuw beleid en de vraag: is dit interessant?
In 2022 was er ook net nieuw GLB-beleid (Gemeenschappelijk Landbouwbeleid) met allemaal nieuwe voorwaarden om aan te voldoen. Er kwamen ook nieuwe eco-regelingen binnen het GLB. Daarnaast had je nog het bestaande ANLB, het Argrarisch Natuur- en Landschapsbeheer. “Toen dacht ik: tja, als mijn land nu ieder jaar verdroogt, dan kan ik er misschien ook iets anders met de grond doen. Zodat ik er een paar euro aan overhoud én meteen voldoe aan alle ecologische voorwaarden. Ik wilde weten: is dat aantrekkelijk?” Die vraagt legt hij vervolgens voor aan de leerlingen van het Zone College. Met daarbij de opmerking dat een deel van de oogst voederwinning is voor de koeien, dat hij best wel bereid is om akkerranden te onderhouden, maar dat het alles bij elkaar niet te veel geld moet kosten. “De leerlingen hebben dat voor mij netjes uitgewerkt en uitgerekend. Ik heb alleen maar gezegd: in die hoek zoek ik het, maar ik weet zelf nog niet helemaal wat.”
Antwoord op zijn ondernemersvraag dankzij de leerlingen
De leerlingen maken een verslag waarin ze Erik Volmerink aanbevelingen doen op basis van het nieuwe beleid én zijn vraag om toch nog opbrengsten te halen van te droge grond. “Eigenlijk hebben de leerlingen het zoekwerk voor me gedaan, waarin ze drie pakketten hebben aanbevolen, en als het goed is kies ik voor één van die drie pakketten. Ik vind het mooi dat ik door de samenwerking met Agrohub Twente en de leerlingen een antwoord heb gekregen op mijn ondernemersvraag. En ik vind het extra leuk dat ik bij leerlingen een serieuze opdracht neer kan leggen, waarvan ze achteraf kunnen zeggen dat ze er ook echt iets van geleerd hebben.”
