obiliteit. Volgens google is mobiliteit de beweeglijkheid of het gemak waarmee iemand zich verplaatst. Maar om het nu over het openbaar vervoer en auto’s gaan hebben? Snelle bolides interesseren me niet voldoende. Recentelijk ben ik met de trein geweest omdat ik weer niet op de fiets kon blijven zitten. Ook geen daverend succes.
Arbeidsmobiliteit dan maar? Over hoe jij aantrekkelijk moet blijven voor de arbeidsmarkt? Dat je niet te lang op het pluche moet blijven zitten in je huidige rol, je voortdurend moet blijven leren en je actief moet blijven in je organisatie. Met altijd in gedachten: ‘positief denken is de sleutel tot succes’. Nee, in die bui ben ik ook niet.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe mobiel de club is waar je werkt? Wat heb jij, of beter gezegd wat heeft je bedrijf, nu opgestoken van corona. Behoorde jouw branche bij de ‘survivors’ of, erger nog, bij de ‘strugglers’? Was het overleven of zelfs echt sabbelen en je continue afvragen hoe je de rekeningen en uitgestelde omzetbelasting gaat betalen? Mooi kloten als je dan ziet dat het andere branches ogenschijnlijk probleemloos voor de wind gaat.
En als je bedrijf minder of nauwelijks last had of zelfs floreerde in de corona-jaren, wat doe jij dan met al die luxe naar de toekomst? Gaat er meer geld naar goede doelen, investeer je in mensen en/of extra middelen in je organisatie? Wapen jij jezelf tegen een volgende uitdaging en hoe doe je dat dan? Dat wil ik graag weten.
Het is alsof alles voor de wind gaat en plots word je goed ziek. Hoe goed heb je dan alles geregeld? Ben je goed verzekerd, heb je jezelf overbodig gemaakt in de organisatie? Wat heb je ‘gemanaged’? Wat doe jij eigenlijk concreet om vooral maar niet ziek te worden? Waaruit bestaat jouw eigen zakelijke en persoonlijke preventiepakket?
Misschien verwar ik mobiliteit van een organisatie met wendbaarheid. Of met adaptief vermogen; het vermogen om je aan te passen. Wat betekent een volgende lockdown voor jouw organisatie? En wat betekent dat dan voor jouw acties van vandaag en morgen? Ik kan me voorstellen dat je daar over nadenkt.
Ook met de huidige WAR on Talent is wendbaarheid je missie. Heb je het vermogen je aan te passen aan de nieuwe generatie die gelooft in goede doelen, zitzakken en de mobiele telefoon? Een generatie die bij verbinding denkt aan de bus of het spoor. Een generatie die 5,9 uur per dag stilzit, een uur meer dan de huidige 65-plussers.
Het is net als die reclame op TV waarin die investeerder roept: ‘winnaars hebben een plan’. Zo’n plan gun ik iedereen, jij jezelf ook?
