n de gemeente Wierden-Enter worden de mooiste lokale producten gemaakt, bedacht en verkocht. Maar lokale pareltjes blijven soms onopgemerkt. Deze producten kun je gerust ‘verborgen kampioenen’ noemen. Producten die vakmanschap, traditie en de unieke smaak van de regio vertegenwoordigen en waar inwoners trots op kunnen zijn. Ontdek de verhalen erachter en ervaar waarom ze de aandacht meer dan waard zijn.
De Wijnmakers
Met inmiddels twaalf hectare wijngaard om te onderhouden in Twente kun je De Wijnmakers geen kleine lokale jongens meer noemen. “Hoe dat zo gekomen is?”, zegt Jeroen. “Vanuit passie en twee hobbywijngaarden; en dat werd een serieus bedrijf. Wij - Rob, Robert en ik - kennen elkaar uit de horeca en vulden elkaar perfect aan met onze eigen expertises. We hadden al een wijngaard in Wierden en hebben toentertijd aan de Vinckenweg ook alvast een wijngaard aangeplant. We wisten dat het restaurant met productielocatie aan de Vinckenweg - op de grens van Vriezenveen en Geesteren - beschikbaar kwam. Zo is dat balletje gaan rollen. Want het duurt vier tot vijf jaar voordat er echt druiven groeien om wijn van te maken. Pas na tien jaar is een wijngaard in volle productie en een wijnstok gaat vijftig tot zestig jaar mee. Met de veranderingen in het klimaat is het dus een hele puzzel om de juiste rassen te kiezen voor de toekomst. Je ziet nu ook echt een verschuiving van de gebieden waar druiven worden verbouwd, zoals van Spanje en Frankrijk naar Nederland. We worden in de toekomst echt het wijnland van Europa. Vandaar dat we als Twente inmiddels ook een Europese BOB (Beschermde Oorsprongsbenaming) hebben. Het restaurant is inmiddels twee jaar open en de nieuwe oogst van september zit nu net op de fles. In het restaurant is wijn de basis waar de gerechten naartoe gekookt worden door Rob, onze chefkok en wijnmaker. Een van onze mooie wijnen is de Parel waarvoor we de Phoenixdruif gebruikt hebben. Echt een mooi bubbelwijn die echt goed gelukt is.”
De Wijnmakers, Geesteren
Brouw Noabers
Koen Grothues begon bier te brouwen in de keuken. ‘Pionieren’ kun je het noemen, zegt hij, “want ik gooide alles bij elkaar in en wachtte rustig af. Toen Jaap Oosterveen van zijn vrouw hoorde dat ik ook bier aan het brouwen was, vroeg hij mij om hulp en ik gaf hem dus het advies om gewoon alles bij elkaar in te gooien. Nu een paar jaar zijn we best hard gegroeid en hebben we stukje bij beetje een hele brouwerij bij elkaar gekocht waar we één dag in de week 650 liter bier brouwen. Dit doen we voor onszelf maar we worden ook ingehuurd door bedrijven of andere brouwers om samen een bier te brouwen. Onze eigen bieren vullen we af in halve liters want die kun je delen. Vandaar de naam Brouw Noabers. Dat is ook ons motto: ‘Brengt leu bie mekaar’. Zelf hebben wij vier bieren waarvan de tripel, genaamd de Potige buurman, mijn favoriet is. Een stevig, zoetig bier met een krachtige afdronk en een alcoholpercentage van 8,1 procent.”
Brouwnoabers Noaberbier, Enter
Zunakaas
Bij binnenkomst in de boerderijwinkel van Dirk en Dide ter Haar komt de sfeer je tegemoet. Je bent omringd door mooie ambachtelijke producten. Waarvan de eigengemaakte Boerenkaas er echt bovenuit steekt. Achter een raam is de grote tobbe om de kazen te maken te zien. Ook kijk je direct in de kamer waar de kazen liggen te rijpen. Het maken van Boerenkaas is de oudste manier van kaasmaken begint Dirk. Dide is degene die er alles vanaf weet: “Je werkt met melk rechtstreeks uit de koe. Dat gaat zo de kaastobbe in. Vervolgens voeg je zuursel toe dat zorgt voor de oogjes in de kaas en voor een groot deel bijdraagt aan de smaak van de kaas.” Leuk om te weten is dat kaas ontdekt is doordat men vroeger probeerde om melk in een maag mee te nemen op reis. Bij aankomst was de melk veranderd in een soort van kaas. “Ja, het is een bijzonder proces”, lacht Dirk. “Na het stremmen (dik worden van de melk) snijd je de gestremde melk om wrongel van kaaswei te scheiden. Vervolgens schep je het in een kaasvat en pers je het tot een kaas van twaalf kilo die vervolgens vier tot vijf uur moet doorzuren. Daarna gaat de kaas in het pekelbad. Na het pekelen gaat kaas op de plank om te rijpen bij een gecontroleerde temperatuur van veertien à vijftien graden en een hoge luchtvochtigheid. Na vijf weken is het eetbare jonge kaas. Na acht weken is de kaas jong belegen en na respectievelijk vier maanden en een jaar is een kaas belegen en oud.” Echte boerenkaas is niet te vergelijken met fabriekskaas uit de winkel. De smaak is intenser, je proeft het ambacht. Iets dat je echt eens zelf geproefd moet hebben.
Twentse Boerderijwinkel Zunakaas
Reggezuivel
Bij de familie Beunk in Notter valt de pipowagen op wanneer je het erf op rijdt. Vanuit deze winkel word je geholpen maar kun je later op de dag ook jezelf bedienen. Wel zo makkelijk, want er moet ook voor de ruim honderd koeien gezorgd worden en er moet zuivel gemaakt worden. “Ik ben de cursus voor het maken van producten zoals melk, kaas en yoghurt gaan volgen omdat ik de kloof tussen de boer en burgers een klein beetje wil verkleinen,” zegt Pauline. “Wij hebben ervoor gekozen om yoghurt, vruchtenyoghurt, hangop, karnemelk, kefir en kwark en roomboter te gaan maken. Om yoghurt te maken doen wij de melk van onze koeien in de pasteur en wordt het verhit - ofwel gepasteuriseerd - om vervolgens zestien uur op een temperatuur van 32 graden te fermenteren doordat wij een yoghurtcultuur toevoegen. Karnemelk karnen wij op traditionele wijze en heeft een bijzonder zachte smaak. Door het karnen maken we de vetbolletjes kapot waardoor karnemelk ontstaat, een product met zeer weinig vet. Op onze etiketten staan onze eigen koeien waarvan Emma nog steeds bij ons is. Dat maakt het wel extra speciaal.”
Reggezuivel, Notter
