oit droomde Danny Krukkert van een prachtige wielercarrière. Dat doen natuurlijk wel meer jongens, maar in zijn geval lagen droom en werkelijkheid misschien helemaal niet zo ver van elkaar af. Het talent was er. Net als de discipline. En op een gegeven moment ook de zilvergrijze lokjes in het haar. Geheel in de stijl van Mario Cipollini. Waar Mooie Mario het wielerpubliek in vervoering bracht met zijn machtige eindsprints, verleidt Krukkert zijn gasten tegenwoordig met gastronomische hoogstandjes. Het kan verkeren…‍

‍
Onze afspraak is op een dinsdag. Normaliter een dag dat veel horecazaken het bordje gesloten op de deur hebben hangen. De Smederije volgt een andere koers. “We zijn zes dagen in de week geopend. Alleen niet op zondag. Al doen we wel één keer per maand iets bijzonders op de zondag.” De zondagsluiting heeft overigens niets te maken met een bepaalde geloofsovertuiging. “Je ziet duidelijk dat de belangstelling terugloopt om op zondag uit eten te gaan. Er is tegenwoordig zoveel te doen. Een bezoek aan de bouw- of supermarkt, Formule 1 op televisie, noem maar op. Daar komt bij dat ook de inzet van personeel lastiger te plannen is”, vertelt Danny, die daarom voor alle medewerkers een vierdaagse werkweek heeft geïntroduceerd. Dat bevalt van beide kanten zo goed dat hij zelfs een wachtlijst heeft voor nieuwe aanwas. En dat is in het huidige horecalandschap bijzonder én zeldzaam.‍

‍

‍

‍

Van afwashulp tot eigenaar

Ondanks dat hij misschien best wel had willen ruiken aan het profmétier kijkt Danny met veel genoegen terug op zijn tijd als wielrenner in het vaderlandse amateurpeloton. En hij plukt er nog elke dag de vruchten van. “Als je er één ding leert, dan is het discipline. Dat probeer ik ook mee te geven aan mijn team. Elke dag is weer een nieuwe wedstrijd waarin we moeten presteren. Ook als keukenteam ben je zo goed als de zwakste speler. Dat betekent trouwens niet dat hier de pannen in het rond vliegen. Die tijd heb ik zelf wel meegemaakt... Een beetje streng is goed, maar ik breng de lessen van de oude garde liever op een andere manier in de praktijk. Het is harstikke leuk om talenten te begeleiden.” Voor de jongeren in de keukenbrigade is het ideaal om over zo’n kopman te beschikken. Iemand die de leeftijd (41) heeft om de brug te slaan naar de jongere generatie en tegelijk over een bak ervaring beschikt. “Ik loop inmiddels ook al weer 22 jaar mee in de horeca en heb verschillende keukens van binnen en buiten gezien. Van bistro tot sterrenzaak.” Tegelijkertijd is er het besef dat hij misschien niet tot z’n vijfenzestigste in de keuken wil staan en lonkte de vrijheid om zelf de teugels ter hand te nemen. “Als je zo lang actief bent in de horeca wil je het zelf wel een keer bepalen.” Hoe mooi is het dan om eigenaar te worden van een restaurant waar je ooit begonnen bent als afwashulp. “Ik ben een geboren Almeloër, maar inmiddels wonen we met het gezin ook in Wierden en we voelen ons hier helemaal thuis.”

‍

‍

“Elke dag is weer een nieuwe wedstrijd waarin we moeten presteren”

‍

‍
Leger van Napoleon

Tot het moment van overname ging het restaurant door het leven als De IJzeren Pot. Krukkert besloot terug te grijpen op de naam De Smederij. Als een eerbetoon aan het vroegere ambacht op de bewuste locatie. “Rond 1700 was al een echte smid actief. Het verhaal gaat rond dat zelfs de soldaten uit het leger van Napoleon hier de paarden hebben laten beslaan”, zegt de horecaondernemer lachend, terwijl hij wijst naar de open haard. “Dat is nog een overblijfsel uit die tijd. Mooi toch?” Wie binnenstapt bij De Smederij, komt binnen in een warm horecabad. Een authentieke uitstraling met een moderne knipoog. Of is het andersom? Hoe dan ook, je proeft in alles het respect voor het ambachtelijke. Letterlijk zelfs. “Alles is hier ambachtelijk gemaakt. Van de jus tot de gerookte zalm en van ons beroemde buikspek tot de mayonaise”, vertelt Krukkert met het spreekwoordelijke vuur in de ogen. “Dit is het mooiste vak dat er bestaat; de ene dag ben je patissier, de andere dag slager.”

‍

“Dit is het mooiste vak dat er bestaat; de ene dag ben je patissier, de andere dag slager”

‍

Nu ook de zakelijke markt

Na anderhalf jaar heeft hij “de boel goed op de rit” en is het tijd voor meer actie richting het bedrijfsleven in Twente. “Je kunt wel direct hoog van de toren blazen, maar ik vind het belangrijk om eerst goed te luisteren naar de ervaringen van gasten en je continu te verbeteren. Nu zijn we op het punt dat we het goede totaalplaatje kunnen bieden voor de zakelijke markt. Dus, ben jij op zoek naar een bijzondere locatie voor een vergadering in combinatie met lunch en/of diner, een bedrijfsborrel of een netwerkbijeenkomst? Smeed het ijzer wanneer het heet is en neem direct contact op!”