et is zaterdagmiddag en de regen klettert met stromen op de voorruit. Op de straat is het rustig. Op de stoep baant een moeder zich met haar dochtertje dapper een weg tegen de wind. Onderweg naar weet-ik-veel. De speelgoedwinkel misschien? Iets verderop vliegt een kapotte paraplu omgekeerd door de lucht. Een paar handen doet nog een poging ‘m te grijpen. Tevergeefs. Ik grinnik. Tussen het geklap van de ruitenwissers door stuur ik mijn zwarte Corolla langs het kanaal richting de lokale televisieboer. Ik parkeer en stap uit, precies tussen twee grote plassen in. Living on the edge.
Mijn zoektocht naar een nieuwe tv begon maanden geleden. Mijn vrouw was die streep over het beeldscherm zat en ik besloot dat het tóch niet zo normaal was dat voetbalvelden fluorescerend groen waren. Een nieuwe tv dus. Groter ook. Maar waar begin je dan als je al in paniek raakt van alles met een stekker? Een goede vriend met de juiste kennis bood uitkomst en voor de rest liet ik mij overtuigen door het internet. Bij Coolblue en bol.com bekeek ik recensies en zo kwam ik bij dit model uit. En nu sta ik voor een indrukwekkende rij televisies.
“Kortom, een geweldige tv, Herman. Heb ‘m zelf ook”, klinkt het uit de mond van de verkoper even verderop. Hij lacht er vriendelijk bij. Naast hem staat Herman, een bebaarde man van middelbare leeftijd. Zijn slungelige zoon naast hem heeft oordopjes in. Samen hebben ze net uitgebreid uitleg gehad van de vriendelijke verkoper. Nou
ja, Herman dan. Zoonlief heeft geen idee.“Ik denk er nog even over”, zegt vader Herman ineens gehaast. Hij trekt zijn jongere evenbeeld mee richting de uitgang.“Gaan we ‘m straks online bestellen?”, lispelt junior nog net voordat ze de parkeerplaats naast de elektronicazaak oplopen. Herman knikt.
De vriendelijke verkoper haalt z’n schouders op.“Zo gaan die dingen.” Ik wil uitleggen dat ik anders in elkaar zit en juist hiér mijn tv koop. Maar ik bedenk me net op tijd. Net als Herman kwam ik tot voor kort in de winkel voor advies en kocht dan thuis bij de goedkoopste webshop. Totdat het misging. Totdat een product niet geleverd werd. Totdat er iets stuk ging en de klantenservice niet thuis gaf. Totdat ik me realiseerde dat bol.com mijn voetbalclub niet sponsort.“Komen jullie ‘m thuis afleveren?”, vraag ik. De vriendelijke verkoper knikt.“Vanmiddag nog. En we installeren ‘m ook.” Ik loop al richting kassa.“Verkocht!”
